Publieke spreker
Stel je voor dat jouw omgeving er vanaf morgen zo uit zou zien.
Welke mogelijkheden zijn er dan nog?
De confrontatie met mijn handicap is er elke dag. Vanaf het moment dat ik wakker word merk ik dat ik slechtziend ben. Dat durf ik vandaag te benoemen. De drang om mijn verhaal te vertellen is nog nooit zo groot geweest. Dat kan alleen als je er zelf helemaal klaar voor bent, en dat is nu, want iedereen heeft zijn eigen tijdlijn.
“Je eigen leven vormgeven is niet voor iedereen even makkelijk. Ook ik ervaar de obstakels dagelijks.
Mijn zicht mag dan wel een deeltje van mijn identiteit zijn, maar het overschaduwt ieder
levensdomein. Wel eens vallen. Soms blijven liggen. Maar altijd weer opstaan. Laat mij jouw
klasgroep of organisatie informeren, misschien zelfs inspireren, over het traject dat ik heb afgelegd
als persoon met een visuele handicap. Het is een hobbelig parcours, maar het is ook een verhaal
over veerkracht en strijdlust. See you soon!?
Stad Genk
Begin 2024 nam ik voor de stad Genk deel aan een gespreksavond voor personen met een handicap. De avond was een van de vele initiatieven in het kader van 50 jaar Adviesraad voor Personen met
een Handicap. Daar sprak ik waarschijnlijk voor het eerst in het openbaar over wie ik echt ben. Dat deed deugd en smaakt naar meer. Ik benoemde moeilijkheden, de zoektocht naar een job
bijvoorbeeld. En dat zal ik blijven doen, want dat is de enige manier om obstakels de wereld uit te helpen.
"Ik ben meer dan een persoon met een handicap, dat vertelde ik die dag ook aan de luisteraars van Radio 2.
Een dag schepen
Een aantal maanden later liep ik een dagje mee met schepen van Sociaal Welzijn van de stad Genk Sara Roncada. Een leerrijke dag, zowel voor mij als voor de schepen en burgemeester Wim Dries. Ik kreeg een inkijk in de bezigheden van een lokaal bestuur, terwijl de beleidsmakers m.b.v.
simulatiebrillen hebben kunnen ervaren hoe het is om door het leven te gaan met een visuele handicap.
"Mensen met een handicap moeten gezien worden en mee beleid kunnen maken in de stad waar ze wonen", liet ik toen vallen tijdens een interview met Radio 2.
VRT NWS maakte ook een artikel over de dag.
Voor de klas
Het is moeilijk om het je voor te stellen, maar toch is het mogelijk om een dagje in mijn schoenen te staan. In 2 à 3 lesuren krijgen jouw leerlingen de kans om in de huid van een persoon met een visuele beperking te kruipen. Door mijn verhaal kort toe te lichten, het gebruik van simulatiebrillen en leuke activiteiten, worden de leerlingen op een leerrijke manier ondergedompeld in mijn leven.
Ondanks mijn slechtziendheid ben ik erin geslaagd om te studeren, een diploma te halen en kan ik mits de nodige aanpassingen een job uitoefen. Toch doorkruisen er dagelijks heel wat obstakels mijnpad, op verschillende vlakken van het leven: sociaal (denk maar aan het leggen van contacten en het onderhouden van vriendschappen), emotioneel (het rouwproces in de erkenning dat bepaalde dingen niet of minder goed lukken), professioneel (de zoektocht naar een geschikte job en begrip op de werkvloer van collega's en leidinggevenden).Het is net dat laatste waar ik op wil inzetten. Het is noodzakelijk dat kinderen weten dat iedereen anders is, sommige mensen zelfs extra bijzonder. Maar hoe voelt het om slechtziend te zijn, waar liggen de valkuilen, wat kan er WEL nog en hoe ga je met elkaar om?